Dinsdag 5 Maart 2013

eindelijk de eerste stap in het CI traject.

Na twee eerdere bezoeken aan UMC st Radboud in Nijmegen, vandaag een lange dag van 4 uur in het ziekenhuis en dan nog heen en terug reizen.

Eerst CI controle door een KNO arts er zijn op het eerste gezicht zijn er geen belemmeringen, daarna een weer uitgebreide gehoortest het spraakverstaan blijft een marteling,  toen een zeer prettig en positief gesprek met dr. W. Huinck (spaak en taalpatholoog) tevens de coördinator voor een CI bij volwassenen, zij was zeer verbaasd dat ik in mijn situatie zolang heb gewacht met aanmelding voor een CI traject en wil de doorlooptijd nu zo snel mogelijk doen, haar menig is dat het zo niet langer kan. ( misschien onderstreept dit nu mijn gevoel wel, dat ik mezelf te kort heb gedaan)

 

Op de rol staan nu de vervolg onderzoeken een CT scan in plaats van een MRI omdat ik in beide oren waarschijnlijk een metalen pothese heb om inwendig de situatie van mijn midden oor en het slakkenhuis te bekijken, dan een evenwichtsonderzoek, tevens een gesprek met een logopediste revalidatie therapeut(e) over welke CI systemen er zijn en mogelijk de keuze die ik daarin heb en de revalidatie. Ook een gesprek met een psycholoog inmiddels de vragenlijst ingevuld en retour gestuurd.
Voor mensen met een doofheid is het horen op deze manier grotendeels of helemaal niet mogelijk, omdat in de meeste gevallen de haarcellen in de cochlea de geluidsgolven onvoldoende of helemaal niet kunnen ontvangen of doorgeven aan de hersenen.

Wat gebeurt er als ik een geschikte kandidaat ben?

Een cochleaire implantaat vervangt in principe de niet goed werkende haarcellen in het binnenoor of de cochlea. Een elektrodenbundel  wordt in het slakkenhuis geschoven en komt op de plaats van de defecte haarcellen.  Via elektronische pulsen wordt het natuurlijke geluid gesimuleerd waardoor de gehoorzenuw toch  signalen krijgt om door te sturen naar onze hersenen.

De processor vangt de geluidsgolven op via  ingebouwde microfoons.. Nadat de geluiden verwerkt zijn stuurt de processor elektrische signalen, via de uitwendige en inwendige spoel  naar de juiste  elektroden in het slakkenhuis .

Eenmaal de elektrische signalen ontvangen zijn in de zenuwuiteinden in het slakkenhuis, leidt de gehoorzenuw deze prikkels naar de correcte plaats in de hersenen. Het herkennen en begrijpen van de signalen die de gehoorzenuw naar de hersenen stuurt vraagt de nodige training, en dat is wat er getraind wordt tijdens de revalidatie na implantatie.

Bij iedere persoon  die wordt geïmplanteerd komen de elektrische prikkels toe in de hersenen, daardoor kan iedere persoon hiermee geluiden waarnemen.

Hoe die elektrische prikkels worden verwerkt in de hersenen, bepaalt of de gehoorde geluiden ook kunnen herkend worden en of gehoorde spraak ook kan verstaan worden.

Het is vanzelfsprekend dat mensen die altijd goed gehoord hebben en op latere leeftijd doof geworden zijn, minder training nodig hebben dan iemand die altijd doof geweest is en op latere leeftijd geïmplanteerd is.

Het proces van het horen met CI kan je dus opdelen in 2 aspecten: het horen (= detecteren) van de geluiden en spraak  en het herkennen (= identificeren en interpreteren) van de geluiden en spraak  met de hersenen..
 

Donderdag 7 maart 2013

Verrassing telefoon uit Nijmegen of ik vrijdag om 8.15 uur kon komen voor de eerste onderzoeken, dat lukte helaas niet en ik heb immers ook nog die afspraak bij Beter Horen voor de nieuwe afdruk, maar ze laten er in ieder geval geen gras overgroeien. Dus kreeg ik uitnodigingen voor 14 maart en 28 maart.

 

Vrijdag 8 maart 2013

Telefoon uit Nijmegen helaas moeten wij de afspraak van 14 maart intrekken i.v.m. planning dit wordt 15 april een gesprek met een revalidatietherapeut (logopedist) met uitleg over CI apparatuur en hoe de revalidatie in z’n werk gaat, tevens een gesprek met de psycholoog.

28 maart 2013

Dan staat het evenwichtsonderzoek gepland, tevens mag ik ook de CT scan doen  makkelijk twee voor de prijs van een rit. Ik heb mijn schoonzus Joke gevraagd mee te gaan want stel dat er een vervelende reactie is op het eerst genoemde onderzoek dan kan zij mogelijk rijden. We waren op tijd en konden nog even lekker een bakkie doen. Toen de oproep voor de (bekende) blauwe (een soort tandarts stoel), eerst wat uitleg, waarna (mijn make-up grapje) of andere vettigheid van mij huid werd verwijderd vervolgens volgeplakt met elektroden die daarna een voor een op een kastje werden aangesloten, er werd hier en daar een stukje tape geplakt om mijn ogen vrij te houden van al die draden. Het werd donker ik moest mijn ogen open houden en de licht stippen volgen zonder mijn hoofd te bewegen.