De tweede revalidatiedag

Vanmorgen weer op tijd uit bed voor de tweede revalidatiedag, in Nijmegen aangekomen konden we gelijk door naar de huiskamer, er was al een echtpaar aanwezig die wie wij nog niet kenden dus gelijk kennis maken niet veel later volgde weer nieuwe mensen, maar ik had hen al wel eens gezien toen we na een week voor controle gingen en de tampon verwijderd werd, waren zij voor mij. Ook het echtpaar van de eerste revalidatiedag kwam binnen. Druk de nieuwe ervaringen met elkaar uitwisselen en de anekdote van gisteren toen ik aan het stofzuigen was en mijn stoel had verschoven, was ik mijn CI plotseling kwijt deze bleek met de magneet gekleefd aan de leeslamp boven mijn stoel te hangen, om daarna over te gaan tot de order van de dag.

Voor ons was het nu eerst revalidatie therapie dus de afgelopen week bijpraten, vragen stellen aanwijzingen krijgen en logopedie spraak oefenen. Om 11.15 weer in de huiskamer bij elkaar daar kregen we vooral voor de partners een demonstratie van de gemiddelde geluidsbeleving van een CI drager, zodat zij ook een idee hebben wat wij nu zo ongeveer horen.

Bent u hier ook nieuwsgierig naar kun je mijn CI vergelijken met de 20-Channel CI
klik dan eens op dit filmpje van You Tube hieronder.

http://www.youtube.com/watch?v=SpKKYBkJ9Hw

Inmiddels was het lunchpauze geworden en ging ieder een uurtje zijn eigen weg.  Na de middag moesten wij eerst opnieuw afregelen, ik moet zeggen dat het nu alweer een stukje aangenamer klinkt het gepiep (na galm)is duidelijk minder,  waardoor het horen minder vermoeiend lijkt. Ook heb ik nu verschillende programma’s gekregen o.a. met één ruisonderdrukking en één voor rumoerige omstandigheden, bijvoorbeeld als wij weer naar hobbybeurzen gaan. Daarna de nieuwe afregeling met logopedie uit proberen, het was weer een waardevolle tevens een gezellige dag waar de vorderingen natuurlijk centraal staan voor nu lekker naar huis en morgen pikken we het wel weer op. O ja vanavond weer eens proberen of ik met de soloapparatuur op de TV aangesloten weer wat extra mee krijg. Met volgende week weer een nieuwe revalidatiedag in het vooruitzicht.

Deze week verder tot de tweede revalidatiedag

Ik hoor toch weer nieuwe geluiden vandaag bijvoorbeeld een achteruitrijd signaal van een bestelwagen en toen de telefoon in huis belde hoorde ik hem overgaan en zag de flitser maar is wel fijn, want nu hoef ik speciaal te kijken of het de voordeurbel of de telefoon is. Ook een paar mensen gesproken kon de stemmen aardig volgen. Op de luisterbieb als proef even kort 2 luisterboeken aangezet en de audio kabel aangesloten op de CI ik kan het nog niet volgen maar hoorde wel verschil in spreeksnelheid en man of vrouw, ik heb het Reina laten horen het klopte echt. De oefenstof heb ik mijzelf vandaag hardop voorgelezen om toch iets aan oefening te doen, dit was een advies van de revalidatie therapeute. Ik voel nu dat weer even genoeg is ff rust nemen. 

Het is inmiddels vrijdag twee oefen / leermomenten ingelast vanmorgen eerst het thema van woensdag herhaald en het laatste nieuwe stukje erbij gedaan. Daarna een deel van een nieuw thema dit vanmiddag weer herhaalt en een nieuw stukje erbij gepakt. Reina probeert het mij echt moeilijk te maken het is wel erg lastig de concentratie vast te houden, maar we zijn niet ontevreden. Ik hoop dat straks bij een nieuwe afregeling de bijgeluiden wat minder worden, want dan gaat het nog beter het is natuurlijk nu pas de vijfde dag na aansluiting. Maar alle geluiden die nu binnen komen maken me wel moe maar het blijft een wonder.

Het is alweer zaterdag, eerst mijn huishoudelijke taak de boodschappen doen in de supermarkt, wat maken die winkelwagens een herrie met het hoortoestel hoorde ik dit bijna niet eens,  maar nu komen al de hoge tonen nog flink binnen, dat mag soms best een beetje minder maar dat komt nog wel denk ik. Natuurlijk ook weer een poosje oefenen met de oefenstof van de revalidatie therapeute. Het was misschien toeval maar onze pratende parkiet hoorde ik toch echt baasje zeggen de rest verstond ik niet dat was weer zo’n top moment, vanmiddag naar familie in Apeldoorn geweest, ik vond dat de stem van mijn zwager eigenlijk niet zoveel anders klinken als vroeger, misschien wil ik hem wel zo horen praten of zo.

Zondag na een slechte nacht weer een paar uur opgezeten van de tinnitus vanmorgen om 8 uur wakker van de brom om 8.30 uur er maar uit gegaan. Joris onze parkiet zat weer op de praatstoel het was lekker rustig in de kamer en de richting van de CI was gunstig, zodat ik hem nu de zin waar is het baasje hoorde zeggen andere woorden nog niet emotie alom.

Vandaag  23-9 een kopje koffie drinken met de spinning groep op de sportschool, ik kon de meeste vragen met afzien erbij denk ik goed volgen van verschillende stemmen en beantwoorden. Natuurlijk weer 3/4 uur oefenen. Bij het stofzuigen wat mijn huishoudelijke taak was vandaag viel het me op dat het geluid niet irritant was. Toen ik niets hoorde heb ik een keer staan zuigen zonder motor omdat ik dacht dat hij het deed. Om half 2 weer last van erge oorsuizen (Tinnitus). Ik ben na het eten nog even gaan wandelen om met de CI nieuwe geluiden waar te nemen, daar krijg ik geen genoeg van. Wij wonen aan de rand van Zutphen nog geen 400 m en je loopt midden in de natuur werkelijk schitterend, ik hoorde de meerkoeten zag eenden en ganzen ook een hond blaffen en hoorde geluiden wat naar mijn waarneming vogels waren. 

 

Dit geeft veel voldoening en herken ook geluiden die ik met het hoortoestel niet meer hoorde dat maakt het iets makkelijker, maar ik blijf mij verwonderen. 

Dus heb dan morgen op de tweede revalidatiedag wel weer wat te melden.

18 september 2013 de eerste revalidatiedag

Vanmorgen om 5.00 uur al weer vroeg wakker geschud door oorsuizen, ja vandaag is immers de eerste revalidatiedag. We moeten om 9.00 uur beginnen in de huiskamer waar ik enkele lotgenoten zal ontmoeten, omdat het parkeren bij het UMC nogal prijzig is hebben wij besloten om gebruik te maken van de Waalsprinter een combinatie van bewaakt parkeren en busticket voor max. 4 pers. voor €  2,50 per dag. Dus als wij om 7.15 uur uit Zutphen vertrekken moet het lukken om 8.45 uur in Radboud te zijn. Dat klopte precies wij waren de eerste er kwam nog een echtpaar en de volgende keer zullen er nog meer bij zijn. Na kennismaking en koffie het uitwisselen van de ervaringen van de afgelopen dagen dat waren best al veel nieuwe geluiden daarna werd het dagprogramma bekend gemaakt, ik moest als eerste afregelen de instellingen van maandag werden gewijzigd alles weer wat harder op programma 4 de oude instelling (3) van maandag als het me iets teveel zou worden om op terug te vallen. Daarna logopedie met mijn eigen revalidatie therapeute in mijn geval was het onderwerp vandaag televisie er werd een verhaal voorgelezen en toen moest ik meelezen en de woorden aanwijzen. Daarna een test of ik het wel echt allemaal goed hoorde dus werd er in een zin gestopt en moest ik zeggen wat het laatste woord was en zo gingen we een uurtje door.

Inmiddels waren we weer gezamelijk in de huiskamer bij elkaar en werd de inhoud koffer / tas besproken en bijzonderheden over de processor en het onderhoud daarvan..Waarna we drie kwartier pauze hadden om daarna nog een poging logopedie te wagen maar de vermoeidheid sloeg op een gegeven moment toe, dat we het erbij moesten laten ook Reina zat er doorheen, want 2 dagen Nijmegen is voor haar zeker wat te veel van het goede. Toen we na de boterham in de pauze even buiten gingen lopen hoorde ik steeds iets zoemen ruisen,  wat ik eerst niet thuis kon brengen,  het bleek dat dit de auto's waren die daar reden zonder auto ook geen geluid. Dit kon ik nu horen door de nieuwe afstelling ook onderweg naar huis in de auto hoorde ik de tegenliggers voorbij komen er is nog wel een soort echo bij. Verder vandaag geen toestanden meer en morgen een rustdag inlassen voor allebei, dan kunnen we vrijdag de oefeningen starten die we mee kregen voor thuis  het was ook wel genoeg ik heb de CI nu voor vanavond op het oude programma gezet mijn arme hoofd heeft voor vandaag echt genoeg gehad en daarbij ook weer regelmatig oorsuizen helaas. Eenmaal thuis een verrassing weer een nieuw geluid ontdekt, onze wandklok die op een batterij werkt, tikt ik heb hem nog nooit zolang als ik hem heb horen tikken en wist niet eens dat hij dat geluid gaf.

De ontdekkingreis gaat gewoon door en volgende week dinsdag 24-9 de tweede revalidatiedag.

16 september de eerste aansluiting!

 
I GOT HIM, de eerste aansluiting is een feit, het was een heel bijzondere ervaring bij het inregelen hoorde ik zelfs de verschillen in de hoogte van de pieptonen, toen hij werd aangezet heel zacht de stemmen van de aanwezigen wel met steeds een nare piep erbij maar toch,  ik kan ze nog niet goed verstaan. De eerste test zonder spraakafzien 4 van de 7 dagen van de week goed dat is geen slecht begin. 

 

 

Woensdag is de eerste revalidatiedag dat gaan we er echt aan werken, tevens de uitleg over de koffer vol met hulpstukken, deze is nog groter dan een laptoptas en propvol. 

 

Helaas heb ik toch wat moeten missen, want tinnitus was ook weer erg aanwezig met een hard gesis toen we uit het UMC kwamen het was dan ook een best een heftige vermoeiende dag voor mijzelf en mijn gehoorzenuw en hersenen, maar het gesis overstemde wel nog het CI geluid op dit moment afwachten wat dat wordt ook het gebrom is er nu nog wel. 

 Voor we naar Zutphen gingen hebben we eerst de aansluiting gevierd met een heerlijk etentje in het restaurant “Valdin” pal tegenover het ziekenhuis, want het was inmiddels toch bijna etenstijd een echte aanrader. Op de terugweg in de auto nadat het harde gesis weer wat minder werd, heb ik op het laatst van de rit ook nog de richtingaanwijzer horen klikken, dat had ik in deze auto nog nooit gehoord en nu ik dit schrijf hoor ik het geluid van de tv natuurlijk ook weer begeleid met piep ook de elke aanslag op het toetsenbord van de pc ook als ik op de muis klik, ik krijg er geen genoeg van al die geluiden of de herkenning daarvan,  omdat ik ze met het hoortoestel niet meer kon waarnemen,  ik denk dat het helemaal goed gaat komen met de tijd. 

Trouwens Jacqueline Flánn schreef mij volgende  “Het is een soort van anders denken ... niet wat je niet horen kunt,  maar wat je wel hoort en dat zal jou vanaf nu elke dag of week nog verbazen”.

 

Hoe het verder ging in september tot aan de aansluiting

Een kort verslag over de weken van herstel in september,  zonder geluid is de wereld stil een eenzaam, wat er ook om me heen gebeurd je kunt geen geluiden waar nemen, maar stil was het niet vrijwel continu en gezoem geruis dan weer heel hard gesis dat gelukkig na een paar uur weer wat zachter wordt, maar het maakte mij angstig is erg irritant en vermoeiend. Fysiek knapte ik al vrij snel op maar de tinnitus maakte het soms erg zwaar in die periode, ik probeerde wel afleiding te vinden, want werken doe ik inmiddels niet meer na 46 jaar, behalve dan natuurlijk een aantal huishoudelijke verplichtingen in en om het huis. Geen vakantie maar soms gaan we samen naar de markt of een kopje koffie drinken in de stad en als we gingen fietsen een lunch onderweg. Maar ook dan merkte je wel dat je niets hoorde als er plotseling een fietser of auto je passeerde die niet had horen aankomen.

Het is nog even doorzetten tot de aansluiting waarna je verlost bent uit het isolement als het implantaat is aangezet en samen met de processor is ingeregeld voor de eerste keer, krijgen de hersenen weer geluiden te verwerken dan is het even afwachten wat het effect gaat worden ook dat zal nog de nodige energie kosten maar hoop op beter doet leven. Natuurlijk ben ik reuze benieuwd hoe de geluiden gaan klinken in het nieuwe horen en ook hoe het proces gaat verlopen. Ik hou jullie via deze blog op de hoogte.