Daar spreek Reina ook nog even met dr. Mylanus hij was zeer tevreden over de operatie heeft geprobeerd om de onderste tunnel in het slakkenhuis te gebruiken maar dat lukte niet dus alleen de 2e optie dat ging goed.

Na nog 2.5 uur verkoever eindelijk overgebracht naar de zaal ik moest een nachtje blijven,  het is al laat eindelijk konden Reina en natuurlijk Joke mij ook weer aanspreken. De zuster vroeg of ik honger had nou best wel, het was een lange (nuchtere) dag dus kreeg een paar boterhammen en koffie een grote hap au dat doet toch zeer aan de wond, dus kleine stukjes dat gaat beter en het smaakte goed dus niks mis met de smaak en aangezichtszenuw, Joke maakte intussen alvast wat herinnering foto’s met tulband.

Tegen 21.00 uur moesten zij naar huis en ik bleef achter alleen op een zaal met drie lege bedden. Af en toe kwam er iemand om de hoek kijken bloeddruk en temperatuur opmeten, toen het infuus leeg was ging dit eraf de zuurstof in mijn neus moet blijven niks lekker hoor maar wat moet dat moet. Tegen half 11 het lukte niet te plassen in die fles maar het moest anders een katheter nou liever niet, dus mocht ik de WC proberen het was zo gepiept wat een opluchting. Lekker slapen ja met die muts op zeker nou we zien wel.

Op een geven moment schijnt er licht in mijn ogen de nachtzuster kwam zich voorstellen en vragen hoe het ging weer verder slapen ja warempel om ongeveer 4.30 uur moest ik weer plassen maar die fles stond op de tafel kon niet van de zuurstof af en ook de beldrukker hadden ze vergeten te geven. Ik wilde ook niet gaan roepen dus braaf wachten dat was echt lang afzien hoor.

Om 7.30 uur kwam er een patiënt bij op de zaal voor een operatie ik vroeg aan de zuster of zij mij ook even konden helpen en pakte de bedbediening, kon even plassen ook voelde ik het warm worden bij mijn oor het verband was opgeschoven ik bloedde het kussen het short alles zat er onder. De nachtzuster heeft het drukverband opnieuw aangebracht nou dat beloofd wat en mij wat schoongemaakt, De zuurstof is verwijderd en mocht mezelf gelijk wassen om 8.00 uur kreeg ik ontbijt dat was lekker ben weer gaan liggen tot ik naar huis mocht. Om een uur of twaalf kwamen Reina en Joke met een rolstoel om mij te halen ik was er klaar voor dacht ik. Ik had een briefje met tips maar de bloedverdunner dan?  Ik moest dus nog wel even prikken voor de trombosedienst zij bellen later het schema door.

Nog wat handen geschud van de verpleging en zaalarts, toen naar de hoofdingang waar we eerst nog een kopje koffie dronken. Daarna ging Joke de auto halen op weg naar huis in Zutphen. Dat was af een toe net een draaimolen de wegen zijn niet altijd overal glad en dat geslinger voel je wel in je lichte koppie.